ایمپلنت در ناحیه جلویی دهان علاوه بر عملکرد مناسب باید زیبایی را نیز به همراه داشته باشد . کاشت ایمپلنت درناحیه قدامی می تواند فوری یا با تاخیر همراه با پیوند استخوان انجام شود ما می خواهیم بدانیم در کدام روش موفقیت درمان بیشتر است
علت شکست ایمپلنت می تواند متفاوت باشد
آیا حضور ماکروفاژ ها می تواند علت شکست درمان کاشت دندان باشد؟
ما در این مقاله علمی این موضوع را بررسی کرده ایم و جواب این سوال را خواهیم داد
انجام موفقیت آمیز فرآیند جوش خوردن در کاشت ایمپلنت بسیار مهم است، شرایط مختلف بدنی مثل تغییر متابولیسم استخوان ، تغییرات هورمونی، و سیگار کشیدن می توانند باعث عدم موفقیت کاشت ایمپلنت شوند، همچنین عوامل دیگری مثل کیفیت و اندازه استخوان، روش های جراحی، سطح ایمپلنت نیز در این موفقیت تاثیر گذارند. شکست، یا در فرآیند هیلینگ و یا پس از آن اتفاق می افتد، که جوش خوردن ایمپلنت را با شکست مواجه می کند.
علاوه بر این جوش خوردن زود هنگام باعث تغییراتی می شود که علت آن خود ایمپلنت و محیط اطراف آن می باشد.
خوردگی به این معنی است که واکنش بین ماده جامد و محیط شیمیایی اطراف آن باعث از بین رفتن قسمتی از ماده جامد، تغییر ویژگی ساختاری و یکنواختی آن می شود. تجمع موضعی بار فات در بدن انسان، و حیوانات به خاطر این فرآیند مشاهده شده است. زمانی که این یون ها در بافت ها آزاد می شوند، در فضاهای بین سلولی قرار می گیرند و معمولا باعث تحلیل بافت و استخوان می شوند.
سلول های ماکروفاژ نوعی از سلول های گلبول سفید در سیستم دفاعی بدن هستند که عوامل خارجی را حذف می کنند. سطح ایمپلنت های شکست خورده در تماس کامل با استخوان ها و بافت ها هستند، حضور ماکروفاژ ها روی سطح ایمپلنت های شکست خورده باعث تشکیل بافت ها و رگ های جدید می شود.
هدف این پژوهش بررسی التهابات بافت های نرم در ایمپلنت های شکست خورده است.
مطالعات بافت شناسی در دانشگاه بونیس آیرس آرژانتین انجام شد، این ایمپلنت ها بر اثر جابجایی، شکستگی و کاشت زود هنگام با عدم موفقیت همراه شده بودند، ایمپلنت ها در محلول ۲۰ درصد فرمالین قرار داده شدند. قبل آزمون بافت شناسی از آن ها تصاویر رادیولوژی تهیه شد.
در این پژوهش ۱۰ ایمپلنت مورد بررسی قرار گرفتند، این ایمپلنت ها بخاطر جابجایی با عدم موفقیت همراه بودند، و برروی سطح خارجی بافت های نرم وجود داشت.
در این نواحی ماکروفاژها با ابعاد بین ۱ تا ۳ میکرومتر مشاهده شدند.
تعداد ماکروفاژها در بافت های ملتهب شمرده شد.
با آزمون آنالیز عنصری ساختار ذرات داخل ماکروفاژها نیز بررسی شدند.
در همه ی موارد بافت ها و رگ های جدید بررسی شدند. ماکروفاژ ها به شکل یکنواخت توزیع شده بودند، سیتوپلاسم های آن ها دارای ذرات فی تیتانیوم بود، حضور ماکروفاژ هایی که حاوی ذرات فی بودند، کشف بسیار بزرگی بود، این فرآیند بخاطر فرآیند خوردگی ف است.
مطالعات قبلی حکایت از حضور ماکروفاژ ها ،بافت ها، و رگ های جدید در حوالی ایمپلنت های شکست خورده دارند.
حضور ذرات فی نیز در این ماکروفاژ ها و بافت ها، جلوی عملکرد مناسب سلول های استخوانی را می گیرد. در این مواقع هم تحلیل استخوان رخ می دهد و هم تشکیل استخوان با مشکل مواجه می شود.
در این پژوهش ذرات فی در ماکروفاژها دیده شدند که نشان دهنده ی وجود فرآیند خوردگی هستند، این اتفاق جوش خوردن ایمپلنت و استخوان را مختل می کند.
اختلال در جوش خوردن باعث عدم پایداری و جابجایی ایمپلنت می شود، حضور ماکروفاژها بخاطر محصولات حاصل از خوردگی است که باعث واکنش با حساسیت بالا می شوند، این واکنش باعث ترشح cytokine می شود که در نهایت ماکروفاژها حضور پیدا می کنند.
موضوعی که کاملا مشهود است، ماکروفاژها در نزدیکی سطح ف بسیار فراوان هستند.
این موضوع یعنی غلظت یون های فی متناسب با فاصله ی آن از سطح ف است، حضور ماکروفاژها احتمالا علت شکست ایمپلنت دندان است، فرآیند هایی که توضیح داده شدند کاملا مشخص نبودند اما دخالت ماکروفاژها را نشان دادند.
در آینده نیازمند مطالعات گسترده ای برای یافتن ارتباط دقیق بین شکست ایمپلنت و حضور ماکروفاژها در بافت های نرم هستیم
هنگامی که دندانی که دیگر غیر قابل استفاده است را می کشند استخوان های اطراف آن دندان دچاره آسیب می شود و تحلیل استخوان را در آن ناحیه داریم و هنگامی که که مجدد می خواهیم در آن قسمت کاشت دندان انجام دهیم ابتدا باید پیوند استخوان صورت گیرد. حال می خواهیم بررسی کنیم قبل از کاشت ایمپلنت پیوند استخوان همراه با غشا کلاژنی انجام شود چه مزایایی دارد
بیماری های مربوط به لثه و استخوان های فک ، التهابات ناشی از با کتری ها و همچنین آسیب های مکانیکی معمولا قبل از کشیدن دندان باعث تحلیل استخوان می شوند. آسیب حاصل از کشیدن نیز به تحلیل بیشتر کمک می کند، پس از کشیدن دندان لبه ی مرزی استخوان دچار تغییر شکل می شود، که برای کاشت ایمپلنت دندان مناسب نیست و کار را سخت می کند. بیشترین میزان تحلیل در سه ماهه اول اتفاق می افتد، اگرچه تغییرات تا یک سال همچنان ادامه دارند، چنین مواردی معمولا از پیوند استخوان استفاده می کنند تا شرایط برای کاشت ایمپلنت فراهم شود.
پیوند ناحیه ای که دندان کشیده شده ( سوکت) از استخوان برای کاشت ایمپلنت محافظت می کند. پس از پیوند استخوان با غشا پلیمری گلایکویید و لاکتید، دیگر تحلیل در این ناحیه وجود ندارد.
این غشاهای پلیمری به جوش خوردن بافت، انعطاف پذیری سلول ، حفظ فضا ، زیست سازگاری و جابجایی مایعات کمک می کند.
اما چنانچه این غشاها در نزدیکی عصب های مغزی یا نزدیک برش ها قرار گیرند باعث عوارض می شوند، به همین خاطر چگونگی قرارگیری این غشاهای کلاژنی مهم است، و در نتیجه در درمان تاثیر گذار است.
در این پژوهش به بررسی بیمار ۲۴ ساله پرداخته ایم که در ناحیه عقبی سمت راست فک پایین احساس درد داشت. درد او متوسط، تناوبی و معمولا هنگام جویدن بود. در معاینات مشکل بهداشتی و لثه ای وجود نداشت، با بررسی های دقیق تر متوجه می شویم که دندان فک پایین سمت راست نسبت به سطح اکلوزال (جونده)، دچار چرخش شده است.
تصاویر رادیولوژیکی برای ارزیابی شرایط استخوان و شکل آن تهیه شدند. تصاویر نشان دادند که این ناحیه دچار تحلیل استخوان است و دندان های مجاور مشکلی ندارند. همچنین التهابات موضعی نیز در اطراف آن وجود داشت.
فرآیند جراحی تحت بی حسی موضعی انجام شد و دندان مد نظر کشیده شد، سپس جای دندان خالی با پیوند استخوان پر شد، فرآیند تراکم پیوند استخوان را انجام ندادیم زیرا این کار باعث جلوگیری از تشکیل عروق و سلول های بنیادی می شود. سپس محل پیوند را با غشا کلاژنی پوشاندیم تا ماده پیوند استخوان در تماس مستقیم نباشد و غشا را به بافت نرم بخیه زدیم.
بیمار قرار شد با دندان های بخش سمت راستی چیزی نجود، و بهداشت دهان را حتما رعایت کند، پس از یک هفته بخیه ها کشیده شد و پس از سه هفته و ۱۲ هفته معاینات انجام شد.
غشا کلاژنی بعد از یک هفته کاملا سالم بود و هیچ گونه علائم عفونت وجود نداشت . فرآیند ترمیم پس از کاشت ایمپلنت کاملا عادی بود و بافت های نرم پس از ۱۲ هفته بسته شدند.
پس استفاده از پیوند استخوان و غشا به منظور کاهش یا حذف تحلیل استخوان بعد از کشیدن دندان انجام شد.
این کار آسیب به بافت اطراف را پس از کشیدن دندان کاهش می دهد.
ناحیه ای که خونریزی دارد با ماده پیوند دهنده پر می شود.
غشا کلاژنی جذب می شود و به عنوان بستری برای رشد بافت ها عمل می کند.
غشا کلاژنی به شکل هدفمند کاملا نزدیک برش قرار داده شد تا باعث افزایش فشار در آن ناحیه شود . اولین نگرانی این است که دچار عفونت شود و از بین برود، که این موضوع باعث کاهش موفقیت می شود. جلوگیری از عفونت ها در فرآیند ترمیم با ضد میکروب ها انجام می شود، بسیاری از مطالعات نشان داده اند که برای رسیدن به نتیجه مطلوب نیاز به استفاده پوشش با موانع جذبی نیست، اگر کنترل عفونت خیلی دقیق انجام شود، غشا کلاژنی مانع عایق بودن جراحی دندان نیست.
کاشت ایمپلنت در بعضی مواردد احتیاج به پیوند استخوان دارد اگر استخوان از شرایط فکی مناسب برخوردار باشد بقای ایمپلنت افزایش باشد
پیوند استخوان قبل از انجام کاشت ایمپلنت به چند روش انجام می شود ؟
پیوند استخوان ساندویچ چیست و چه مزایایی دارد؟
ما در این مقاله علمی به این سوالات پاسخ خواهیم داد
یکی از روش های جبران دندان از دست رفته کاشت دندان می باشد، ایمپلنت پیچ استوانه ای شکل است که در استخوان فک قرارمی گیرد و با استخوان جوش می خورد.
برای اینکه ایمپلنت عملکرد بسیار عالی داشته باشد باید از نظر بیولوژیکی در موقعیت مناسبی قرار بگیرد. اما در صورت از دست رفتن دندان، استخوان تغییر شکل پیدا کرده و تحلیل می رود، در نتیجه نیاز به پیوند استخوان دارد.برای انجام پیوند استخوان چندین تکنیک وجود دارد.
در سال ۱۹۹۸ ،dahlin به عنوان اولین نفر از پیوند بافت استفاده کرد، و توانست پیوند استخوان را با موفقیت انجام دهد.
GBR یا guided bone regeneration جز موارد بازسازی استخوان است که شامل روش های مختلفی می شود، پیوند استخوان از خود فرد ( اتوگرفت)، پیوند استخوان از شخص دیگر ( آلوگرفت)، پیوند استخوان مصنوعی ( زنوگرفت).
روش پیوند استخوان ساندویچ مدل خاصی از پیوند استخوان است که همزمان با کاشت ایمپلنت انجام می شود. در این تکنیک از استخوان افراد دیگری برای شبیه سازی ساختار استخوان خود فرد استفاده می شود. یک لایه از استخوان خود فرد در صورت امکان بر روی سطح ایمپلنت قرار داده می شود سپس لایه دیگری از استخوان فرد دیگر بر روی آن قرار می گیرد.، این کار باعث تکثیر استخوان اسفنجی در استخوان خود فرد می شود.
لایه بیرونی دارای پوسته ای از استخوان فرد دیگری است که پوسته استخوانی را در استخوان خود فرد شبیه سازی می کند.
همچنین از یک غشا مانع استفاده می شود که استخوان فرد دیگر را نگه می دارد و جلوی سلول هایی که باعث کاهش پیوند می شوند را می گیرد.
با ترکیب این مواد بهترین پیوند استخوان را خواهیم داشت . این روش زمان درمان را کاهش می دهد و جراحی دو مرحله ای را حذف می کند ، هزینه را کاهش می دهد و نتایج مثبتی را در پی دارد.
اگر طول وعرض استخوان مناسب باشد ، هم چنین تراکم استخوان نیز مناسب باشد کاشت ایمپلنت فوری را می توانیم انجام دهیم
در صورت مشاهده تحلیل استخوان وتحلیل لثه نباید کاشت ایمپلنت فوری را انجام داد
ادامه توضیحات به صورت دقیق تر در پایین صفحه
مفهوم قرارگیری ایمپلنت های دندانی با روش سریع ، مزایای بسیاری دارد، اباتمنت های ایمپلنت در هنگام عمل جراحی قرار داده می شوند، در نتیجه بخش دوم عمل جراحی حذف خواهد شد، این موضوع باعث صرفه جویی در وقت و رفت و آمد بیمار و همچنین صرفه جویی در موراد مورد استفاده دندانپزشک نیز می شود. در بسیاری از موارد بیمار احتیاج به قرارگیری دندان مصنوعی در طی فرآیند التیام نخواهد داشت، زیرا این پروتز های مصنوعی مشکلاتی را نیز به همراه دارند.
در روش قرارگیری سریع ایمپلنت، بلافاصله پس از کشیدن دندان، ایمپلنت قرار داده می شود، این روش درمان به منظور درخواست بیماران برای ترمیم و بازسازی سریع دندان ایجاد شده است، عواملی که در این روش جراحی بسیار اهمیت دارد، شرایط بیمار و مهارت دندانپزشک می باشد که در این موفقیت بسیار تاثیر گذار می باشد.
با استفاده از روش فوری کاشت ایمپلنت بر همکنش بین ایمپلنت و استخوان بهتر برقرار می شود، و پهنای استخوان نیز آسان تر حفظ می شود، همچنین از ورود آلودگی ها به داخل حفره ایجاد شده در موقعیت کاشت ایمپلنت، جلوگیری می شود. کاشت فوری ایمپلنت شرایط ایده آل تری را برای بیماران از نظر زیبایی فراهم می کند و هم باعث پیشگیری از پس رفت و تحلیل استخوان می شود،
اما توجه به این نکته ضروری است که باید از هرگونه فشار به ایمپلنت جلوگیری شود به همین دلیل باید از به همین دلیل باید از خوردن غذاهای سفت جلوگیری شود.
در این روش جراحی در هفته ی اول نیازی به نخ دندان و کشیدن و مسواک زدن نمی باشد، و باید از دهانشویه استفاده کرد. اما افرادی که قادر به رعایت درست بهداشت دهان نیستند بهتر است از روش کاشت ایمپلنت فوری استفاده نکنند و روش دو مرحله ای را برای جایگزینی ایمپلنت انتخاب کنند.
کاشت فوری دندان امروزه بسیار رواج پیدا کرده ولی باید قبل از انجام این نوع درمان تمام شرایط فکی بیمار سنجیده شود.
موضوع نگران کننده همیشگی در کاشت ایمپلنت التهاب پس از درمان ایمپلنت است
گفته می شود که التهابات معمولا اطراف اباتمنت ایمپلنت اتفاق می افتد
ما در این مقاله راهکار هایی را بررسی کرده ایم
در ۴۰ سال گذشته درمان دندان های از دست رفته با ایمپلنت یکی از روش های موفق بوده است، اما این روش درمان در برخی موارد باعث التهاب بافت نرم و تحلیل استخوان می شود.
این مشکلات معمولا بخاطر التهابات اطراف اباتمنت است. اخیرا این فرضیه وجود دارد که قرارگیری اباتمنت در بافت های ثابت که کمترین تحرک را دارند التهابات را کاهش می دهند.
. تحقیقات بر این باورند تا جایی که امکان دارد اباتمنت ها را در مخاط کراتینی قرار دهید. کم کردن التهابات نکته ای ضروری است که به جوش خوردن بهتر اباتمنت با بافت های نرم کمک می کند.
پس از قرارگیری اباتمنت، سطح آن بلافاصله با پوسته نازکی از یون ها و پروتئین های بزاق و خون آبه پوشیده می شوند.پروتئین ها و یون های جذب شده، شرایط را برای رشد سلول ها، تشکیل بافت کراتینی و ترمیم زخم فراهم می کنند که همگی منجر به جوش خوردن بافت نرم می شود.
اما یون ها و پروتئین ها مکانی برای چسبیدن و رشد باکتری ها نیز می توانند باشند. یکی از راه ها برای جلوگیری از این اتفاق اصلاح سطح اباتمنت به نحوی که علاوه بر کاهش رشد باکتری ها، سرعت ترمیم زخم و فرآیند جوش خوردن را بالا می برد.
با توجه به اینکه سطوح زبر باعث افزایش تشکیل پلاک می شوند، سطوح صاف با زبری کمتراز ۰٫۲ میکرون می توانند گزینه های خوبی باشند.
فات تیتانیومی معمولا با یک لایه نازک تیتانیوم اکسیدی به همراه ساختار کریستالی مثل آناتاز خواص ضد باکتری خوبی را در حضور و عدم حضور تابش uv نشان داده اند. تیتانیوم اصلاح شده با سطح اکسیدی و آناتاز، چسبندگی باکتری ها را کاهش داده است.
این سطح اصلاح شده ساختار نانویی داشت اما زبری سطح آن ۰٫۲ میکرون بود،پس اباتمنت با چنین سطحی احتمالا از حضور باکتری های مخرب جلوگیری می کند و چسبندگی و تکثیر سلولی، ترمیم زخم و تشکیل بافت کراتینی را بهبود می بخشد.
هدف این پژوهش بررسی عملکرد اباتمنت با چنین سطحی در مقایسه با سطح معمولی اباتمنت های تجاری است.
این پژوهش در کشور سوئد بر روی بیمارانی انجام شد که نیاز به کاشت ایمپلنت در نواحی مشابه داشتند. چرا که نیاز بود از یک اباتمنت معمولی و یک اباتمنت اصلاح سطحی شده استفاده کرد.
مکان کاشت ایمپلنت از نظر ازتفاع استخوان، عرض استخوان و بافت های اطراف مشابه بودند.
همه ی اباتمنت های مصرفی از یک شرکت تهیه شدند، لایه ۱۰۰ نانومتری تیتانیوم اکسید بر روی سطح نیمی از اباتمنت ها نشانده شد. سطح آن ماشین کاری شد تا زبری هردو ۰٫۲ میکرون شود.
این اباتمنت ها ۶ هفته پس از کاشت ایمپلنت مورد استفاده قرار گرفتند. پس از ۶ هفته اباتمنت های معمولی و اصلاح شده برای بررسی خارج شدند.
اباتمنت های خارج شده با اباتمنت جدید جایگزین شدند. بیوفیلم های تشکیل شده بر روی اباتمنت های خارج شده جدا شد. نتایج اولیه حکایت از کاهش تشکیل باکتری در اباتمنت های اصلاح شده نسبت به اباتمنت معمولی بود.
میزان خونریزی پس از برداشت اباتمنت ها ارزیابی شد. شدت خونریزی توسط اندیس خونریزی سنجیده شد و از ۰ تا ۳ به آن نمره داده شد.
در همه مراحل ویزیت تصاویر دیجیتال از اباتمنت های اصلاح شده و معمولی تهیه شد. میزان التهابات اطراف ایمپلنت با تصاویر از داخل دهان بررسی شد.
۳۵ بیمار با میانگین سنی ۶۹ سال در این پژوهش شرکت کردند، پس ۳۵ جفت اباتمنت برای آن ها استفاده شد.
۱۵ جفت در فک بالا و ۲۰ جفت در فک پایین قرار گرفتند.
میانگین باکتری های کشته شده بر روی سطح اباتمنت اصلاح شده، یک چهارم اباتمنت معمولی بود.
هم چنین میزان خونریزی اباتمنت اصلاح شده بسیار کمتر از نوع دیگر آن گزارش شد. مخاط کراتینی اباتمنت اصلاح شده بسیار بیشتر از اباتمنت معمولی در مراحل مختلف ویزیت بود ولی اختلاف مقادیر آن ها در طی زمان ثابت بود، تجمع پلاک و التهابات و همچنین ارتفاع استخوان در هردومورد یکسان بود و تفاوت خاصی در آن ها مشاهده نشد.
اما باکتری های موجود بر روی اباتمنت معمولی به خصوص باکتری ای که باعث تجزیه پروتئین و لیپید می شود تاثیر زیادی بر روی ترمیم بافت ها می گذارد، پس نوع باکتری ها از تعداد آن ها مهم تر است
نکته جالب بعدی اختلاف در ارتفاع مخاط کراتینی و میزان خونریزی است که تفاوت سلامتی بافت ها را در اباتمنت اصلاح شده نسبت به معمولی رقم می زند. خون ریزی به خاطر پارگی رگ های شکننده در بافت های ملتهب است. در این پژوهش میزان خونریزی پس از برداشتن اباتمنت های هیلینگ محدود به چندین قطره خون بود و اندیس ۰ تا ۱ به آن نسبت داده شد.
خونریزی کمتر در هنگام برداشتن اباتمنت های اصلاح شده بخاطر سلامت بافت های نرم بود در حالی که خونریزی شدید در مورد اباتمنت های معمولی نشان دهنده ی در خطر بودن سلامت بافت هاست.
ارتفاع مخاط کراتینی به سلامت لثه ارتباط دارد چرا که ارتفاع کمتر از ۲ میلیمتر آن موجب به خطر افتادن سلامت آن و در ادامه خون ریزی و التهاب می شود.
در این پژوهش ارتفاع کمتر از ۲ میلیمتر آن موجب به خطر افتادن سلامت آن و در ادامه خونریزی والتهاب می شود.
ارتفاع مخاط کراتینی بین اباتمنت اصلاح شده از ۶ هفته الی ۲ سال زیاد بود.
اما عوامل زیادی مثل تورم بافت و غیره نیز به آن مربوط است. پس شواهد قوی برای ارتباط دادن ارتفاع کراتینی به نوع سطح اباتمنت پیدا نکردیم.
اختلاف در شیمی و فیزیک سطح، در فرآیند بهبود بافت ها موثر عمل کرده است. تفاوت در جذب یون ها و چسبندگی پروتئین ها بر روی تکثیر سلول های بافت نرم بسیار تاثیر گذار است. هم چنین تاثیر بسزایی در رشد کلاژن ها، تشکیل بافت کراتین، جوش خوردن اباتمنت و سلامت باقت دارد.
در نهایت با تمام محدودیت های این پژوهش به این نتیجه رسیدیم که اباتمنت ها ی دارای لایه اکسیدی و نانو ساختار تفاوت زیادی در تعداد باکتری ها ندارند اما باعث سلامت بیشتر بافت، خونریزی کمتر و ارتفاع مخاط بیشتری در طی ۲ سال می شوند، برای بررسی تاثیر سطوح مختلف اباتمنت روی باکتری های تشکیل شده باید تحقیقات گسترده تری انجام گردد. چرا که نوع باکتری در فرآیند ترمیم و سلامت بافت ها بسیار اهمیت دارد.
هر کدام از اجزای ایمپلنت کاربرد های خاصی دارد پایه ایمپلنت جایگزین ریشه دندان است اباتمنت واسطه ی پایه ایمپلنت روکش است
روکش ایمپلنت ممکن است از جنس زیریوم یا pfm باشد،ابتمنت نیز ممکن است فی یا زیریومی باشد
استحکام اباتمنت فی بیشتر است
هر دوروش پیچ شدن وسمان شدن برای اتصال روکش به اباتمنت تایید شده است
و هر دوموفقیت آمیز بوده است
روکش دندان بر پایه ایمپلنت تبدیل به گزینه مناسبی برای جایگزینی دندان از دست رفته شدند. چرا که در طولانی مدت نتایج فوق العاده ای را به همراه داشتند. رو کش های بر پایه ایمپلنت هم با پیچ قابلیت اتصال دارند و هم با سمنت کردن.
اباتمنت های فی بهترین نمونه هستند چرا که در همه ی نواحی فک، میزان موفقیت بالایی را داشته اند. مدتی بعد اباتمنت های از جنس زیریوم مطرح شدند که زیست سازگاری مطلوبی در برخورد با بافت های سخت و نرم از خود نشان دادند. اخیرا پژوهش ها به بررسی اباتمنت های سرامیکی و فی پرداخته اند و میزان موفقیت و مشکلات آن ها را تقریبا مشابه به هم گزارش کرده است. اما شکستگی و مشکلات بیولوژیکی در اباتمنت های سرامیکی بیشتر است. اگرچه اباتمنت های سرامیکی بیشتر در نواحی زیبایی استفاده می شوند.
جدیدترین تکنولوژی cad/cam دو نوع بازسازی بر پایه ایمپلنت را پیشنهاد می کند:
۱) اباتمنت زیریومی سفارشی به همراه تاج دندان سمنت شده
روکش چسبیده (سمنت شده)اطلاعات موجود در باره ی این دو سیستم مشکلات بیولوژیکی بیشتری را به دسته ی اول نسبت داده اند و مشکلات فنی بیشتری را به دسته دوم نسبت داده اند.
اما هیچ کدام از مدل ها برتری نسبت به دیگری ندارد. تا به امروز هیچ مطالعه ای برای ارزیابی نگهداری تاج دندان با سمنت کردن یا با پیچ در ایمپلنت ها وجود نداشته است.
هدف این پژوهش بررسی بیولوژیکی، فنی و آزمایشگاهی نگهداری روکش با پیچ و سمنت کردن تاج دندان بر روی ایمپلنت است.
فرض اولیه ی ما این است که این دو سیستم تفاوتی با هم ندارند.
۴۴ بیمارکه نیازمند جایگزینی یک دندان در ناحیه جلویی، نیش و آسیای کوچک بودند در این پژوهش شرکت کردند. به شکل اتفاقی برای بعضی به روش سمنت کردن و بعضی به روش پیچ کردن روکش دندان قرار داده شد.
برای همه بیماران با استفاده از تکنولوژی CAD/ CAM اباتمنت زیریومی توسط یک نفر طراحی شد. در گروه نگهداری توسط سمنت، اباتمنت های زیریومی مستقیما روکش شدند. در گروه دیگر با پیچ محکم شدند سپس آن ناحیه با کامپوزیت پر شد تا بیمار اذیت نشود.
همه ی بیماران یک الی ۳ هفته پس از قرارگیری روکش، ۶ ماه، ۱ سال و ۳ سال معاینه شدند. در این معاینات، ایمپلنت و روکش ها از نظر بیولوژیکی، فنی و زیبایی ارزیابی شدند.
برای معاینه بیولوژیکی، پارامترهای مربوط به لثه مثل خونریزی و عمق پروب ، تحلیل لثه و مخاط انجام شد. هم چنین عرض مخاط کراتینی نیز اندازه گیری شد.
معاینات تصویری و رادیولوژیکی در روز کاشت ایمپلنت و طی فرآیند ۳ ساله با اشعه ایکس بررسی شدند.
ابعاد لبه مرزی استخوان و فاصله بین قسمت بالایی ایمپلنت و فاصله برش استخوان اندازه گیری شدند.
معاینات فنی ۶ ماه، ۱ سال و ۳ سال پس از کاشت ایمپلنت طبق قوانین سلامت عمومی انجام شد. در این بررسی ها شکستگی روکش سرامیکی، زبری سطح آکلوزال و از دست رفتن استحکام مد نظر بودند.
به منظور معاینه بافت های نرم PAPILLA index بررسی شد. همچنین ارتفاع سطح روکش از سقف دهان اندازه گیری شد.
درنهایت پس از بررسی از بین ۴۴ بیمار نتایج ۳۲ نفر با میانگین سنی ۵۱ سال در پژوهش بررسی شد.
پس از ارزیابی این ۳۲ بیمار نتایج بدین شکل بود. معاینات تصویری و بیولوژیکی نتایج مشابهی در مورد هر دوگروه داشتند. مشکلات فنی در گروه نگهداری با سمنت بیشتر بود. همچنین ۲ مشکل جدی بیولوژیکی در بین گروه نگهداری با سمنت گزارش شد.
میزان موفقیت کلی کاشت ایمپلنت دو تکه پس از ۳ سال ۹۷ .۵ درصد بود که با میزان موفقیت بررسی های ۵ ساله انطباق دارد، اما چندین شکل فنی باعث شد میزان موفقیت خود روکش پایین تر باشد.( حدود ۸۰ درصد)
در این پژوهش پارامترهای بیولوژیکی مثل عمق پروب، خونریزی، مخاط کراتینی و تحلیل استخوان مرزی در هر دوگروه مشابه بودند. به طور کلی مشکلات بیولوژیکی در روکش های سمنت شده کمی بیشتر بود در حالی که روکش های پیچ شده بیشتر مشکل فنی داشتند.
میزان موفقیت پایین این پژوهش بخاطر ۸ مشکل فنی پیش آمده بود که در این بین ۶ تا از آن ها شکستگی اباتمنت زیریومی بود که در نهایت منجر کاهش استحکام شد. آمار نشان می دهد تفاوت آنچنانی بین اباتمنت های فی و سرامیکی وجود ندارد.
در اکثر مقالات از اتصال خارجی، برای نصب اباتمنت به ایمپلنت استفاده می شود، در صورتی که در این پژوهش اتصال داخلی است و علت شکستگی های زیاد می تواندهمین موضوع باشد. اما حدس محققین وجود اصطکاک حاصل از محکم کردن پیچ یا آماده سازی بیش از حد دیواره های اباتمنت را علت شکستگی های متعدد در اتصالات داخلی می داند.
حدس دیگر برای این اتفاق موقعیت ایمپلنت دندان است، چرا که ۴ مورد شکستگی در دندان های آسیای کوچک رخ داده بود، چنین موردی در پژوهش مشابه هم مشاهده شد.
برخی شواهد علت شکست های مربوط به روکش سمنت شده را مقدار سمنت اضافی می دانند. حذف این سمنت های اضافی، سخت است و باعث بیماری های لثه ای می شود.
مقدار محدود بیماران یکی از محدودیت های این پژوهش بود، علاوه بر این تعداد ایمپلنت های کاشته شده در قسمت عقبی ( آسیای کوچک) بیشتر از ناحیه جلویی بودند، این عدم توازن می تواند عامل گمراه کننده ای در نتایج و مشکلات فنی ایجاد کند.
پس به طور کلی نتایج حاصل از بررسی های تصویری، بیولوژیکی و فنی برای این دوگروه تفاوت زیادی نداشتند. مشکلات بیولوژیکی فقط در گروه روکش سمنت شده مشاهده شد که یکی از آن ها به خاطر عدم حذف سمنت اضافی بود.
آسیب به عصب هنگام جراحی ایمپلنت موضوع بسیار مهمی است
یکی از راه های جلوگیری از این آسی ها استفاده از ایمپلنت های پایه کوتاه می باشد
توضیحات بیشتر در ادامه مطلب
محققان طی تحقیقات خود۳۰ بیمارکه کاشت ایمپلنت انجام داده بودند را مورد مطالعه قرار دادند، و متوجه درد و مشکلات مختلفی هنگام صحبت کردن، و خوردن غذا شدند، تقریبا ۱ درصد از فرآیندهای کاشت ایمپلنت باعث آسیب دیدگی عصب می شود، این محققین معتقدند پزشکان باید دقت بیشتری قبل و بعد از جراحی ایمپلنت داشته باشند، ایمپلنت مانند ریشه دندان طبیعی است که مانند پیج استوانه ای شکل در داخل فک جای می گیرد، تا دندان یا بریج را نگه دارد.
در سال های اخیر آسیب عصب ها بر اثر جراحی ایمپلنت شیوع پیدا کرده اند، تقریبا ۱۰۰۰۰ جراحی ایمپلنت هر ساله در انگلیس انجام می پذیرد. در سال ۲۰۰۷، ۳۰ درصد آسیب به عصب ها بر اثر کاشت ایمپلنت اتفاق می افتاد در صورتی که در ۱۹۹۷ این آمار ۱۰ درصد بود.
نیمی از این ۳۰ بیمار پس از جراحی ایمپلنت، درد و ناراحتی داشتند و ۴۰ درصد از بی حسی آن نیتی داشتند، ۳۰ درصد از آن ها دچار مشکلات روانشناسی شدند از جمله ۴ تا از آن ها که افسردگی گرفته بودند.
محققین اعتقاد داشتند بیماران باید خطرات این نوع جراحی را بدانند، همچنین متخصصان باید فرآیند جراحی را بهبود دهند.
متخصصان باید مراقب آسیب عصب دندان ها ، در حین جراحی باشند.
از بین ۳۰ بیماری که جراحی ایمپلنت انجام داده بودند، ۷۰ درصد آن ها ، ۶ ماه بعد از جراحی به متخصصین عصب مراجعه کردند، و برخلاف شواهد معلوم شد که برداشتن ایمپلنت پس از جراحی خطر آسیب دائمی را کاهش می دهد. فقط ۳ نفر از آن ها به موقع مراجعه کرده و درمان شدند.
دانشمندان پیشنهاد می کنند که از ایمپلنت های کوتاه تر استفاده شود تا خطر آسیب دیدگی عصب کاهش یابد.، همچنین آن ها اعتقاد دارند که بیماران علاوه بر خطرات کاشت ایمپلنت نسبت به مزایای گسترده آن نیز آگاه شوند.
ریسک آسیب عصب ها بستگی به موقعیت ایمپلنت دندان دارد، اما پزشکان باید جانب احتیاط را رعایت کنند تا این خطرات را کاهش دهند و بهترین نتایج را بگیرند.
درمان ایمپلنت یکی از درمان هایی است که درصد موفقیت بالایی دارد
ولی شکست درمان نیز ممکن است اتفاق بیوفتد
امروزه تکنولوژی های جدیدی در این زمینه به وجود آمده است
برای مثال اسکنر های جدید سه بعدی با اشعه ایکس قادر به اندازه گیری میزان تحلیل استخوان ،قطر استخوان و دیگر اطلاعات می باشد
امروز قصد داریم بعضی دستگاه ها و تکنولوژی های جدید که در حوزه کاشت ایمپلنت دندان مورد استفاده قرار می گیرند را به شما معرفی کنیم، همان طور که می دانید به جهت جایگزینی دندان از دست رفته و کاشت دندان از ایمپلنت استفاده می شود، در روش های متداول در صورت عدم نیاز به پیوند استخوان ، کاشت ایمپلنت حدود ۴ الی ۶۶۶ ماه و در طی دو مرحله انجام می شد، اما امروزه با دستگاه های جدیدتر، میزان سرعت افزایش یافته است.
اولین دستگاهی که به معرفی آن خواهیم پرداخت اسکنر سه بعدی است، این اسکنر با استفاده از اشعه ایکس قادر به نمایش میزان تراکم و و عمق استخوان در محل ایمپلنت را دارد، این اطالاعات در کاشت ایمپلنت، میزان تحلیل استخوان، فک، درمان ریشه و مسائل مشابه به ما کمک خواهد کرد.
دستگاه اسکنر سه بعدی مشابه اسکنر CAD می باشد، و قادر به نمایش استخوان های فک می باشد، در این دستگاه قطعه ای به نام ENTتعبیه شده است که ورم سینوس و سایر مشکلات سینوس را به ما نشان خواهد داد.
اما معمولا در کاشت ایمپلنتاز آن استفاده می شود، بسیاری از افراد هستند که یک یا چند و یا همه ی دندان های خود را از دست داده اند و برای اینکه بتوانند عمل بهتر جویدن را انجام دهند، باید به جای استفاده از دندان مصنوعی از ایمپلنت استفاده کنند، با استفاده از این دستگاه می توان به شکل مطمئنی ایمپلنت را در استخوان فک قرار داد، بدون اینکه هیچ آسیبی به سینوس ها و عصب ها وارد شود.
دستگاه بعدی جدید سه بعدی که به معرفی آن خواهیم پرداخت، دستگاه سازنده ی روکش دندان با استفاده از کامپیوتر که به کمک آن قادر به ساخت روکش دندان تنها در مدت یک روز هستیم، بعد از اینکه روکش دندان توسط کامپیوتر مورد استفاده قرار گرفت، اطلاعات به دستگاه پرینتر سه بعدی فرستاده می شود تا تراش های مورد نیاز انجام شود و روکش دندان سه بعدی نیز ساخته شود، معمولا روکش سه بعدی که به این روش ساخته می شود عملکرد بهتری نسبت به سایر روکش های دندان در جراحی ایمپلنت خواهند داشت، این روکش ها همگی از جنس سرامیک هستند و مقاومت بالایی دارند.
بسیاری از متقاضیان ایمپلنت دندان دغدغه هایی مبنی بر عوامل تاثیر گزار بر قیمت ایمپلنت را به دنبال دارند
رفع تحلیل استخوان ،تورم سینوس ،برند خود ایمپلنت ،تعداد پایه ایمپلنت و روکش آن تاثیر مستقیم در قیمت نهایی ایمپلنت دارد
ما در این مقاله علمی در مورد هزینه ها صحبت خواهیم کرد
دراین مقاله توضیح داده می شود که میانگین هزینه ایمپلنت چقدر است و چگونه برآورد می شود؟ بحث اول مربوط به شرایط بیمار می باشد، همان ابتدا که بیمار وارد مطب دندانپزشکی می شود باید توسط دندانپزشک معاینه شود تا مشخص شود که بیمارنیاز به کاشت ایمپلنت دارد یا خیر؟ اگر فرض کنیم انجام جراحی کاشت دندان برای بیمار ضروری است باید دید دندان آسیب دیده یا اینکه کاملا از دست رفته است.
در شرایطی که دندان فقط آسیب دیده باشد نیاز به کشیدن دارد.
وقتی دندان کاملا از دست رفته باشد احتمال تحلیل وجود دارد پس باید تصویر CBCT از دهان بیمار تهیه شود.
پس CBCT در واقع پیش نیاز شروع درمان و راهنمای پزشک در طول درمان خواهد بود.
سی بی سی تی دندان چیست؟
سی بی سی تی دندان نوع خاصی از اشعه ایکس است که میزان تشعشع آن بیش از CBCT معمولی دندان است، این نوع از سی تی اسکن تصاویر سه بعدی از ساختار دندانی بافت نرم، مسیر عصبی و استخوان، حفره های سینوس و تحلیل استخوان را نشان می دهد.تحلیل استخوان کاهش حجم استخوانی موجود در فک است، معمولا دو عامل باعث تحلیل استخوان ها می شوند: از دست دادن دندان و التهابات و بیماری های لثه ای.
منظور از التهابات لثه ای وجود باکتری ها در این ناحیه است. این باکتری ها به مرور بافت های نرم و استخوان فک را از بین می برند. اما اصلی ترین عامل تحلیل استخوان ، خالی ماندن جای دندان از دست رفته است. شدت تحلیل با تعداد دندان های از دست رفته رابطه مستقیم دارد. چرا که استخوان زمانی حفظ می شود که تحت فشار ناشی از جویدن باشد. دندان مصنوعی و بریج نمی توانند جلوی تحلیل استخوان را بگیرند چرا که نیرویی که دندان مصنوعی هنگام جویدن به استخوان وارد می کند ۱۰ درصد نیرویی است که دندان طبیعی وارد می کند. پس یکی از هزینه های کاشت ایمپلنت ممکن است به انجام پیوند استخوان اختصاص پیدا کند.
سینوس لیفت چیست؟
زمانی که دندان های عقبی فک بالااز دست می روند، استخوان در آن ناحیه شروع به تحلیل رفتن می کند، و تورم سینوس در آن ناحیه افزایش می یابد، در نتیجه میزان استخوان برای کاشت ایمپلنت کافی نیست و و امکان جراحی وجود ندارد.
با انجام جراحی سطح پایین سینوس بالا برده می شود، و در ناحیه خالی، پیوند استخوان انجام می شود. در جراحی ایمپلنت احتمال تحلیل استخوان و بزرگ شدن حفره های سینوس وجود دارد که این دو جراحی هزینه های ایمپلنت را تحت تاثیر قرار می دهند.
پس از اینکه توسط CBCT تکلیف سینوس ها و استخوان فک مشخص شد، به سراغ برند ایمپلنت دندان می رویم.
برندهای مختلفی از ایمپلنت شناخته و معرفی شده که بنابر تشخیص پزشک و شرایط خاص هربیمار از این نوع از برندها استفاده می شود، به کارگیری این برندها ممکن است بنابردرخواست بیمار باشد اما گاهی شرایط بیمار نیز عامل تعیین کننده برای آن می باشد که این عامل می تواند هزینه کاشت ایمپلنت را تحت تاثیر قرار دهد.
یکی از دلایل شکست درمان ایمپلنت التهاب اطراف پایه ایمپلنت است
التهاب اطراف ایمپلنت در افراد چاق بیشتر رخ می دهد
که این به دلیل شرایط بدنی و متابولیسم این افراد است
ادامه این مقاله در پایین صفحه
ایمپلنت های دندانی جایگزین مناسب برای دندان های از دست رفته یا در موراد حاد تر کل دندان های از دست رفته ی یک انسان هستند، ایمپلنت ها موادی خنثی و معمولا از جنس تیتانیوم هستند . ایمپلنت داخل استخوان فک کاشته می شود و به واسطه ی اباتمنت ها، روکش دندان ار نگه می دارد، علی رغم فوائد چشم گیر و نرخ موفقیت بالای آن ها، همچنان گزارشاتی مبنی بر شکست ایمپلنت وجود دارد. در این مقاله قصد دارم علل مختلف عدم موفقیت ایمپلنت را مورد بحث قرار دهیم، به طور کلی عدم موفقیت ایمپلنت به عوامل متعددی مثل التهابات لثه ای ، جوش خوردن استخوان و ایمپلنت، شکستن پایه ایمپلنت، زخم های حین جراحی، جابجایی و لق شدن و فشار بیش از حد به ایمپلنت بستگی دارد، متخصصین و دندانپزشکان علل عدم موفقیت ایمپلنت را به شکل های مختلفی دسته بندی می کنند.
به طور کلی ابتدا عدم موفقیت ایمپلنت را به دودسته ی کلی زود هنگام و دیرهنگام تقسیم می کنیم، سپس به بررسی جداگانه ی هرکدام می پردازیم.
عدم موفقیت زود هنگام چند هفته یا چند ماه پس از کاشت ایمپلنت اتفاق می افتد که در واقع در ادغام ایمپلنت و استخوان اختلال ایجاد می کند.
از جمله عواملی که احتمال موفقیت را کاهش می دهند، انتخاب مناسب ایمپلنت است، طبق گفته متخصصین دندانپزشکی از کالیفرنیا، با پژوهش برروی ۷۳۲ ایمپلنتی که در قسمت عقبی فک بالای بیماران کاشته شده بود فهمیدند ایمپلنت های کوتاه تر و با قطر کمتر احتمال موفقیت کمتری نسبت به دیگر ایمپلنت ها دارند. ایمپلنت های با قطر کم توانایی تحمل فشارهای ناشی از جویدن را ندارند، پس انتخاب مناسب ایمپلنت توسط پزشک بسیار مهم است، چرا که زبری سطح ایمپلنت، جنس ایمپلنت و اورجینال بودن آن نیز در موفقیت بسیار تاثیر گذارند.
شرایط استخوانی بیمار نیز بر روی موفقیت درمان موثر است، پزشکان آمریکایی طی ۵ سال، بیماران که ایمپلنت داشتند را بررسی کردندو ثابت کردند،کاشت ایمپلنت در استخوان های با تراکم کم میزان موفقیت را کاهش می دهد.
همچنین نواحی که تازه پیوند استخوان دارند، آمادگی پذیرش ایمپلنت را ندارند و احتمال شکست درمان دراین نواحی بسیار بالاست.
همچنین محور کاشت ایمپلنت بسیار اهمیت دارد، گاهی اوقات ایمپلنت باید کاملا در محور عمودی قرار بگیرد، تا بتواند فشارهای وارده را تحمل کند.
اگر فاصله بین دو ایمپلنت خیلی کم باشد، استخوان آسیب می بیند و امکان تحلیل استخوان وجود دارد، و درصورتی که فاصله زیاد باشد میزان فشار زیاد می شود که این موضوع نیز عاملی برای شکست ایمپلنت می شود.
پزشکان هندی برروی دریل کردن استخوان توسط متخصص تحقیقاتی انجام داده اند، و نشان دادند که اگر حرارت ایجاد شده توسط دریل زیاد باشد، سلول های استخوان در آن ناحیه از بین می روند، این اتفاق در ادامه در فرآیند جوش خوردن تداخل ایجاد می کند و منجر به شکست ایمپلنت می شود، موارد دیگر شستشوی مداوم هنگام جراحی است که یکی از عوامل ایجاد شکست ایمپلنت دندان می باشد.
این موارد تنها بخشی از نکاتی بود که توسط جراح باید رعایت شوند.
بسیاری از مشکلات بخاطر پروتزی است که برروی ایمپلنت قرار می گیرد، به همین خاطر همکاری متخصص پروتز و ایمپلنتولوژیست باید بسیار با هم در تعامل باشند، و در مراکزی که این کار با همکاری پزشکان انجام می شود، نتایج بسیار بهتر است.
طراحی بد پروتز باعث می شود فشارهای بیشتری به پایه ایمپلنت وارد شود، این ها بخشی از عواملی بودند که موجب عدم موفقیت زود هنگام ایمپلنت می شوند، اما در کنار این ها عوامل دیگری نیز هستند که موجب شکست درمان در طولانی مدت می شود.
این عوامل بیشتر بخاطر شرایط پزشکی بیمار هستند.
محققین دندانپزشک دانشگاه هاروارد احتمال شکست درمان را برای افرادی که دیابت طولانی مدت داشته اند بیشتر از افراد سالم گزارش کرده اند.در پژوهش دیگر ثابت بیماری پوکی استخوان کنترل نشده در جوش خوردن استخوان با ایمپلنت تاثیر گذار است و موفقیت درمان را کاهش می دهد.
احتمال اینکه افراد چاق دچار التهاب اطراف ایمپلنت شوند بالاتر از افراد معمولی است، چرا که متابولیسم بدن آن ها با افراد عادی متفاوت است.
عادت های فردی مثل سیگار کشیدن، و دندان قروچه، در بعضی افراد شایع است. این عادت ها هرکدام به شکل خاص باعث افزایش، احتمال شکست درمان می شوند.شاید جالب باشد بدانید شکست درمان در افرادی که سیگاری هستند ۱۱ درصد است و در غیرسیگاری کمتر از ۵ درصد است. اما عادت دندان قروچه از سیگار هم خطرناک تر بوده و احتمال عدم موفقیت در این افراد بین ۳ تا ۴ برابر از افراد سالم بیشتر است.
ونیر های سرامیکی چه تفاوتی با ایمپلنت دارند ؟
این شاید سوال اکثریت مردم باشد
ونیر های سرامیکی معمولا برای زیبایی دندان های جلو استفاده می شود
و ایمپلنت جایگزین دندان طبیعی است با ایمپلنت می توان همانند دندان طبیعی غذا خورد
ادامه توضیحات در ادامه مطلب
استفاده از ایمپلنت ویا ونیر بستگی به مشکل دندان های شما دارد، به زبان ساده تر ایمپلنت هاجایگزین دندان از دست رفته می شوند. در حالیکه ونیرها لبخند بهتری به شما هدیه می دهند و جنبه زیبایی دارند. اگر دندانتان سالم است، و مشکلات ظاهری مثل لکه، آسیب کوچک یا فاصله ای بین دندان ها وجود دارد ونیرها گزینه بسیار خوبی هستند و در کمترین زمان لبخند مورد انتظار به دست می آید، اگر مشکل شما بزرگ تر است و سلامت دهانتان را تحت تاثیر قرار می دهد برای مثال مواردی مثل از دست دادن دندان، تحلیل استخوان یا لثه، بهتر است به عنوان درمانی موفق از ایمپلنت ها استفاده کنید.
چنانچه به هر دلیلی دندانی از دست بدهید، استخوان فک شما تحلیل می رود، مگر اینکه ریشه دندان شما در استخوان باشد و باعث تحریک آن شود، در غیر اینصورت استخوان تحلیل می رود،با پیشرفت تحلیل استخوان، علاوه بر سلامت دهان، سلامت کل بدن به خطر می افتد، چهره شما پیر می شود و قابلیت جویدن را از دست می دهید و حتی در حرف زدن دچار مشکل می شوید، از آنجایی که تحلیل استخوان درد ندارد، شما متوجه آن نمی شوید و فکر می کنید هیچ اتفاقی برای شما نیفتاده، در حالی که این فرآیند کاملا خاموش است. تحلیل استخوان برای همه افرادی که دندان از دست داده اند اتفاق می افتد، پس در صورتی که دچار بی دندانی شدید، ایمپلنت بهترین گزینه جبران آن است.
پس افرادی که دندان دارند و قصد دارند زیبایی آن را بهبود ببخشند، ونیر ها (روکش های دندان) بهترین گزینه ها هستند.
ونیرها سرامیک های نازکی هستند که سطح رویی دندان را از لحاظ زیبایی بازسازی می کنند.
ایمپلنت ها نقش ریشه دندان را دارند و توسط متخصصین طراحی شده اند و جایگزین دندان طبیعی می شوند، بسیار بادوام، پایدار و محکم هستند و سال ها عمر می کنند.
مزایای استفاده از ایمپلنت دندان:جایگزینی یک یا چند دندان از دست رفته بدون آن که به دندان های کناری کاری داشته باشیم.
برطرف کردن درد دندان ها یا مشکلات جویدن بخاطر جابجایی دندان ها به فضاهایی که دندان ندارند.
بازیابی اعتماد بنفس بیمار
بازیابی قابلیت جویدن ، صحبت کردن و هضم غذا
بازیابی بافت های صورت
حمایت از بریج یا دندان مصنوعی
ونیرها اگر درست به دندان نچسبیده باشند قابل حرکت هستند، حرکت ونیرها در طولانی مدت باعث فاصله گرفتن از لثه و بیماری دندان و لثه می شود. همچنین طول عمر آن ها در بهترین حالت بین ۱۰ الی ۱۵ سال است، اما طول عمر ایمپلنت ها بیشتر است، و معمولا بین ۲۰ تا ۲۵ سال و حتی تا پایان عمر ماندگاری دارند. ایمپلنت ها مستقیم به استخوان متصل هستند و به شکل محکم پروتز را به فک متصل می کند.
پس وقتی پای سلامت دهان و دندان در میان است، ایمپلنت ها حرف اول را می زنند.
ونیر های سرامیکی چه تفاوتی با ایمپلنت دارند ؟
این شاید سوال اکثریت مردم باشد
ونیر های سرامیکی معمولا برای زیبایی دندان های جلو استفاده می شود
و ایمپلنت جایگزین دندان طبیعی است با ایمپلنت می توان همانند دندان طبیعی غذا خورد
ادامه توضیحات در ادامه مطلب
استفاده از ایمپلنت ویا ونیر بستگی به مشکل دندان های شما دارد، به زبان ساده تر ایمپلنت هاجایگزین دندان از دست رفته می شوند. در حالیکه ونیرها لبخند بهتری به شما هدیه می دهند و جنبه زیبایی دارند. اگر دندانتان سالم است، و مشکلات ظاهری مثل لکه، آسیب کوچک یا فاصله ای بین دندان ها وجود دارد ونیرها گزینه بسیار خوبی هستند و در کمترین زمان لبخند مورد انتظار به دست می آید، اگر مشکل شما بزرگ تر است و سلامت دهانتان را تحت تاثیر قرار می دهد برای مثال مواردی مثل از دست دادن دندان، تحلیل استخوان یا لثه، بهتر است به عنوان درمانی موفق از ایمپلنت ها استفاده کنید.
چنانچه به هر دلیلی دندانی از دست بدهید، استخوان فک شما تحلیل می رود، مگر اینکه ریشه دندان شما در استخوان باشد و باعث تحریک آن شود، در غیر اینصورت استخوان تحلیل می رود،با پیشرفت تحلیل استخوان، علاوه بر سلامت دهان، سلامت کل بدن به خطر می افتد، چهره شما پیر می شود و قابلیت جویدن را از دست می دهید و حتی در حرف زدن دچار مشکل می شوید، از آنجایی که تحلیل استخوان درد ندارد، شما متوجه آن نمی شوید و فکر می کنید هیچ اتفاقی برای شما نیفتاده، در حالی که این فرآیند کاملا خاموش است. تحلیل استخوان برای همه افرادی که دندان از دست داده اند اتفاق می افتد، پس در صورتی که دچار بی دندانی شدید، ایمپلنت بهترین گزینه جبران آن است.
پس افرادی که دندان دارند و قصد دارند زیبایی آن را بهبود ببخشند، ونیر ها (روکش های دندان) بهترین گزینه ها هستند.
ونیرها سرامیک های نازکی هستند که سطح رویی دندان را از لحاظ زیبایی بازسازی می کنند.
ایمپلنت ها نقش ریشه دندان را دارند و توسط متخصصین طراحی شده اند و جایگزین دندان طبیعی می شوند، بسیار بادوام، پایدار و محکم هستند و سال ها عمر می کنند.
مزایای استفاده از ایمپلنت دندان:جایگزینی یک یا چند دندان از دست رفته بدون آن که به دندان های کناری کاری داشته باشیم.
برطرف کردن درد دندان ها یا مشکلات جویدن بخاطر جابجایی دندان ها به فضاهایی که دندان ندارند.
بازیابی اعتماد بنفس بیمار
بازیابی قابلیت جویدن ، صحبت کردن و هضم غذا
بازیابی بافت های صورت
حمایت از بریج یا دندان مصنوعی
ونیرها اگر درست به دندان نچسبیده باشند قابل حرکت هستند، حرکت ونیرها در طولانی مدت باعث فاصله گرفتن از لثه و بیماری دندان و لثه می شود. همچنین طول عمر آن ها در بهترین حالت بین ۱۰ الی ۱۵ سال است، اما طول عمر ایمپلنت ها بیشتر است، و معمولا بین ۲۰ تا ۲۵ سال و حتی تا پایان عمر ماندگاری دارند. ایمپلنت ها مستقیم به استخوان متصل هستند و به شکل محکم پروتز را به فک متصل می کند.
پس وقتی پای سلامت دهان و دندان در میان است، ایمپلنت ها حرف اول را می زنند.
یکی از دلایل شکست درمان ایمپلنت التهاب اطراف پایه ایمپلنت است
التهاب اطراف ایمپلنت در افراد چاق بیشتر رخ می دهد
که این به دلیل شرایط بدنی و متابولیسم این افراد است
ادامه این مقاله در پایین صفحه
ایمپلنت های دندانی جایگزین مناسب برای دندان های از دست رفته یا در موراد حاد تر کل دندان های از دست رفته ی یک انسان هستند، ایمپلنت ها موادی خنثی و معمولا از جنس تیتانیوم هستند . ایمپلنت داخل استخوان فک کاشته می شود و به واسطه ی اباتمنت ها، روکش دندان ار نگه می دارد، علی رغم فوائد چشم گیر و نرخ موفقیت بالای آن ها، همچنان گزارشاتی مبنی بر شکست ایمپلنت وجود دارد. در این مقاله قصد دارم علل مختلف عدم موفقیت ایمپلنت را مورد بحث قرار دهیم، به طور کلی عدم موفقیت ایمپلنت به عوامل متعددی مثل التهابات لثه ای ، جوش خوردن استخوان و ایمپلنت، شکستن پایه ایمپلنت، زخم های حین جراحی، جابجایی و لق شدن و فشار بیش از حد به ایمپلنت بستگی دارد، متخصصین و دندانپزشکان علل عدم موفقیت ایمپلنت را به شکل های مختلفی دسته بندی می کنند.
به طور کلی ابتدا عدم موفقیت ایمپلنت را به دودسته ی کلی زود هنگام و دیرهنگام تقسیم می کنیم، سپس به بررسی جداگانه ی هرکدام می پردازیم.
عدم موفقیت زود هنگام چند هفته یا چند ماه پس از کاشت ایمپلنت اتفاق می افتد که در واقع در ادغام ایمپلنت و استخوان اختلال ایجاد می کند.
از جمله عواملی که احتمال موفقیت را کاهش می دهند، انتخاب مناسب ایمپلنت است، طبق گفته متخصصین دندانپزشکی از کالیفرنیا، با پژوهش برروی ۷۳۲ ایمپلنتی که در قسمت عقبی فک بالای بیماران کاشته شده بود فهمیدند ایمپلنت های کوتاه تر و با قطر کمتر احتمال موفقیت کمتری نسبت به دیگر ایمپلنت ها دارند. ایمپلنت های با قطر کم توانایی تحمل فشارهای ناشی از جویدن را ندارند، پس انتخاب مناسب ایمپلنت توسط پزشک بسیار مهم است، چرا که زبری سطح ایمپلنت، جنس ایمپلنت و اورجینال بودن آن نیز در موفقیت بسیار تاثیر گذارند.
شرایط استخوانی بیمار نیز بر روی موفقیت درمان موثر است، پزشکان آمریکایی طی ۵ سال، بیماران که ایمپلنت داشتند را بررسی کردندو ثابت کردند،کاشت ایمپلنت در استخوان های با تراکم کم میزان موفقیت را کاهش می دهد.
همچنین نواحی که تازه پیوند استخوان دارند، آمادگی پذیرش ایمپلنت را ندارند و احتمال شکست درمان دراین نواحی بسیار بالاست.
همچنین محور کاشت ایمپلنت بسیار اهمیت دارد، گاهی اوقات ایمپلنت باید کاملا در محور عمودی قرار بگیرد، تا بتواند فشارهای وارده را تحمل کند.
اگر فاصله بین دو ایمپلنت خیلی کم باشد، استخوان آسیب می بیند و امکان تحلیل استخوان وجود دارد، و درصورتی که فاصله زیاد باشد میزان فشار زیاد می شود که این موضوع نیز عاملی برای شکست ایمپلنت می شود.
پزشکان هندی برروی دریل کردن استخوان توسط متخصص تحقیقاتی انجام داده اند، و نشان دادند که اگر حرارت ایجاد شده توسط دریل زیاد باشد، سلول های استخوان در آن ناحیه از بین می روند، این اتفاق در ادامه در فرآیند جوش خوردن تداخل ایجاد می کند و منجر به شکست ایمپلنت می شود، موارد دیگر شستشوی مداوم هنگام جراحی است که یکی از عوامل ایجاد شکست ایمپلنت دندان می باشد.
این موارد تنها بخشی از نکاتی بود که توسط جراح باید رعایت شوند.
بسیاری از مشکلات بخاطر پروتزی است که برروی ایمپلنت قرار می گیرد، به همین خاطر همکاری متخصص پروتز و ایمپلنتولوژیست باید بسیار با هم در تعامل باشند، و در مراکزی که این کار با همکاری پزشکان انجام می شود، نتایج بسیار بهتر است.
طراحی بد پروتز باعث می شود فشارهای بیشتری به پایه ایمپلنت وارد شود، این ها بخشی از عواملی بودند که موجب عدم موفقیت زود هنگام ایمپلنت می شوند، اما در کنار این ها عوامل دیگری نیز هستند که موجب شکست درمان در طولانی مدت می شود.
این عوامل بیشتر بخاطر شرایط پزشکی بیمار هستند.
محققین دندانپزشک دانشگاه هاروارد احتمال شکست درمان را برای افرادی که دیابت طولانی مدت داشته اند بیشتر از افراد سالم گزارش کرده اند.در پژوهش دیگر ثابت بیماری پوکی استخوان کنترل نشده در جوش خوردن استخوان با ایمپلنت تاثیر گذار است و موفقیت درمان را کاهش می دهد.
احتمال اینکه افراد چاق دچار التهاب اطراف ایمپلنت شوند بالاتر از افراد معمولی است، چرا که متابولیسم بدن آن ها با افراد عادی متفاوت است.
عادت های فردی مثل سیگار کشیدن، و دندان قروچه، در بعضی افراد شایع است. این عادت ها هرکدام به شکل خاص باعث افزایش، احتمال شکست درمان می شوند.شاید جالب باشد بدانید شکست درمان در افرادی که سیگاری هستند ۱۱ درصد است و در غیرسیگاری کمتر از ۵ درصد است. اما عادت دندان قروچه از سیگار هم خطرناک تر بوده و احتمال عدم موفقیت در این افراد بین ۳ تا ۴ برابر از افراد سالم بیشتر است.
بسیاری از متقاضیان ایمپلنت دندان دغدغه هایی مبنی بر عوامل تاثیر گزار بر قیمت ایمپلنت را به دنبال دارند
رفع تحلیل استخوان ،تورم سینوس ،برند خود ایمپلنت ،تعداد پایه ایمپلنت و روکش آن تاثیر مستقیم در قیمت نهایی ایمپلنت دارد
ما در این مقاله علمی در مورد هزینه ها صحبت خواهیم کرد
دراین مقاله توضیح داده می شود که میانگین هزینه ایمپلنت چقدر است و چگونه برآورد می شود؟ بحث اول مربوط به شرایط بیمار می باشد، همان ابتدا که بیمار وارد مطب دندانپزشکی می شود باید توسط دندانپزشک معاینه شود تا مشخص شود که بیمارنیاز به کاشت ایمپلنت دارد یا خیر؟ اگر فرض کنیم انجام جراحی کاشت دندان برای بیمار ضروری است باید دید دندان آسیب دیده یا اینکه کاملا از دست رفته است.
در شرایطی که دندان فقط آسیب دیده باشد نیاز به کشیدن دارد.
وقتی دندان کاملا از دست رفته باشد احتمال تحلیل وجود دارد پس باید تصویر CBCT از دهان بیمار تهیه شود.
پس CBCT در واقع پیش نیاز شروع درمان و راهنمای پزشک در طول درمان خواهد بود.
سی بی سی تی دندان چیست؟
سی بی سی تی دندان نوع خاصی از اشعه ایکس است که میزان تشعشع آن بیش از CBCT معمولی دندان است، این نوع از سی تی اسکن تصاویر سه بعدی از ساختار دندانی بافت نرم، مسیر عصبی و استخوان، حفره های سینوس و تحلیل استخوان را نشان می دهد.تحلیل استخوان کاهش حجم استخوانی موجود در فک است، معمولا دو عامل باعث تحلیل استخوان ها می شوند: از دست دادن دندان و التهابات و بیماری های لثه ای.
منظور از التهابات لثه ای وجود باکتری ها در این ناحیه است. این باکتری ها به مرور بافت های نرم و استخوان فک را از بین می برند. اما اصلی ترین عامل تحلیل استخوان ، خالی ماندن جای دندان از دست رفته است. شدت تحلیل با تعداد دندان های از دست رفته رابطه مستقیم دارد. چرا که استخوان زمانی حفظ می شود که تحت فشار ناشی از جویدن باشد. دندان مصنوعی و بریج نمی توانند جلوی تحلیل استخوان را بگیرند چرا که نیرویی که دندان مصنوعی هنگام جویدن به استخوان وارد می کند ۱۰ درصد نیرویی است که دندان طبیعی وارد می کند. پس یکی از هزینه های کاشت ایمپلنت ممکن است به انجام پیوند استخوان اختصاص پیدا کند.
سینوس لیفت چیست؟
زمانی که دندان های عقبی فک بالااز دست می روند، استخوان در آن ناحیه شروع به تحلیل رفتن می کند، و تورم سینوس در آن ناحیه افزایش می یابد، در نتیجه میزان استخوان برای کاشت ایمپلنت کافی نیست و و امکان جراحی وجود ندارد.
با انجام جراحی سطح پایین سینوس بالا برده می شود، و در ناحیه خالی، پیوند استخوان انجام می شود. در جراحی ایمپلنت احتمال تحلیل استخوان و بزرگ شدن حفره های سینوس وجود دارد که این دو جراحی هزینه های ایمپلنت را تحت تاثیر قرار می دهند.
پس از اینکه توسط CBCT تکلیف سینوس ها و استخوان فک مشخص شد، به سراغ برند ایمپلنت دندان می رویم.
برندهای مختلفی از ایمپلنت شناخته و معرفی شده که بنابر تشخیص پزشک و شرایط خاص هربیمار از این نوع از برندها استفاده می شود، به کارگیری این برندها ممکن است بنابردرخواست بیمار باشد اما گاهی شرایط بیمار نیز عامل تعیین کننده برای آن می باشد که این عامل می تواند هزینه کاشت ایمپلنت را تحت تاثیر قرار دهد.
درمان ایمپلنت یکی از درمان هایی است که درصد موفقیت بالایی دارد
ولی شکست درمان نیز ممکن است اتفاق بیوفتد
امروزه تکنولوژی های جدیدی در این زمینه به وجود آمده است
برای مثال اسکنر های جدید سه بعدی با اشعه ایکس قادر به اندازه گیری میزان تحلیل استخوان ،قطر استخوان و دیگر اطلاعات می باشد
امروز قصد داریم بعضی دستگاه ها و تکنولوژی های جدید که در حوزه کاشت ایمپلنت دندان مورد استفاده قرار می گیرند را به شما معرفی کنیم، همان طور که می دانید به جهت جایگزینی دندان از دست رفته و کاشت دندان از ایمپلنت استفاده می شود، در روش های متداول در صورت عدم نیاز به پیوند استخوان ، کاشت ایمپلنت حدود ۴ الی ۶۶۶ ماه و در طی دو مرحله انجام می شد، اما امروزه با دستگاه های جدیدتر، میزان سرعت افزایش یافته است.
اولین دستگاهی که به معرفی آن خواهیم پرداخت اسکنر سه بعدی است، این اسکنر با استفاده از اشعه ایکس قادر به نمایش میزان تراکم و و عمق استخوان در محل ایمپلنت را دارد، این اطالاعات در کاشت ایمپلنت، میزان تحلیل استخوان، فک، درمان ریشه و مسائل مشابه به ما کمک خواهد کرد.
دستگاه اسکنر سه بعدی مشابه اسکنر CAD می باشد، و قادر به نمایش استخوان های فک می باشد، در این دستگاه قطعه ای به نام ENTتعبیه شده است که ورم سینوس و سایر مشکلات سینوس را به ما نشان خواهد داد.
اما معمولا در کاشت ایمپلنتاز آن استفاده می شود، بسیاری از افراد هستند که یک یا چند و یا همه ی دندان های خود را از دست داده اند و برای اینکه بتوانند عمل بهتر جویدن را انجام دهند، باید به جای استفاده از دندان مصنوعی از ایمپلنت استفاده کنند، با استفاده از این دستگاه می توان به شکل مطمئنی ایمپلنت را در استخوان فک قرار داد، بدون اینکه هیچ آسیبی به سینوس ها و عصب ها وارد شود.
دستگاه بعدی جدید سه بعدی که به معرفی آن خواهیم پرداخت، دستگاه سازنده ی روکش دندان با استفاده از کامپیوتر که به کمک آن قادر به ساخت روکش دندان تنها در مدت یک روز هستیم، بعد از اینکه روکش دندان توسط کامپیوتر مورد استفاده قرار گرفت، اطلاعات به دستگاه پرینتر سه بعدی فرستاده می شود تا تراش های مورد نیاز انجام شود و روکش دندان سه بعدی نیز ساخته شود، معمولا روکش سه بعدی که به این روش ساخته می شود عملکرد بهتری نسبت به سایر روکش های دندان در جراحی ایمپلنت خواهند داشت، این روکش ها همگی از جنس سرامیک هستند و مقاومت بالایی دارند.
ایمپلنت در ناحیه جلویی دهان علاوه بر عملکرد مناسب باید زیبایی را نیز به همراه داشته باشد . کاشت ایمپلنت درناحیه قدامی می تواند فوری یا با تاخیر همراه با پیوند استخوان انجام شود ما می خواهیم بدانیم در کدام روش موفقیت درمان بیشتر است
علت شکست ایمپلنت می تواند متفاوت باشد
آیا حضور ماکروفاژ ها می تواند علت شکست درمان کاشت دندان باشد؟
ما در این مقاله علمی این موضوع را بررسی کرده ایم و جواب این سوال را خواهیم داد
انجام موفقیت آمیز فرآیند جوش خوردن در کاشت ایمپلنت بسیار مهم است، شرایط مختلف بدنی مثل تغییر متابولیسم استخوان ، تغییرات هورمونی، و سیگار کشیدن می توانند باعث عدم موفقیت کاشت ایمپلنت شوند، همچنین عوامل دیگری مثل کیفیت و اندازه استخوان، روش های جراحی، سطح ایمپلنت نیز در این موفقیت تاثیر گذارند. شکست، یا در فرآیند هیلینگ و یا پس از آن اتفاق می افتد، که جوش خوردن ایمپلنت را با شکست مواجه می کند.
علاوه بر این جوش خوردن زود هنگام باعث تغییراتی می شود که علت آن خود ایمپلنت و محیط اطراف آن می باشد.
خوردگی به این معنی است که واکنش بین ماده جامد و محیط شیمیایی اطراف آن باعث از بین رفتن قسمتی از ماده جامد، تغییر ویژگی ساختاری و یکنواختی آن می شود. تجمع موضعی بار فات در بدن انسان، و حیوانات به خاطر این فرآیند مشاهده شده است. زمانی که این یون ها در بافت ها آزاد می شوند، در فضاهای بین سلولی قرار می گیرند و معمولا باعث تحلیل بافت و استخوان می شوند.
سلول های ماکروفاژ نوعی از سلول های گلبول سفید در سیستم دفاعی بدن هستند که عوامل خارجی را حذف می کنند. سطح ایمپلنت های شکست خورده در تماس کامل با استخوان ها و بافت ها هستند، حضور ماکروفاژ ها روی سطح ایمپلنت های شکست خورده باعث تشکیل بافت ها و رگ های جدید می شود.
هدف این پژوهش بررسی التهابات بافت های نرم در ایمپلنت های شکست خورده است.
مطالعات بافت شناسی در دانشگاه بونیس آیرس آرژانتین انجام شد، این ایمپلنت ها بر اثر جابجایی، شکستگی و کاشت زود هنگام با عدم موفقیت همراه شده بودند، ایمپلنت ها در محلول ۲۰ درصد فرمالین قرار داده شدند. قبل آزمون بافت شناسی از آن ها تصاویر رادیولوژی تهیه شد.
در این پژوهش ۱۰ ایمپلنت مورد بررسی قرار گرفتند، این ایمپلنت ها بخاطر جابجایی با عدم موفقیت همراه بودند، و برروی سطح خارجی بافت های نرم وجود داشت.
در این نواحی ماکروفاژها با ابعاد بین ۱ تا ۳ میکرومتر مشاهده شدند.
تعداد ماکروفاژها در بافت های ملتهب شمرده شد.
با آزمون آنالیز عنصری ساختار ذرات داخل ماکروفاژها نیز بررسی شدند.
در همه ی موارد بافت ها و رگ های جدید بررسی شدند. ماکروفاژ ها به شکل یکنواخت توزیع شده بودند، سیتوپلاسم های آن ها دارای ذرات فی تیتانیوم بود، حضور ماکروفاژ هایی که حاوی ذرات فی بودند، کشف بسیار بزرگی بود، این فرآیند بخاطر فرآیند خوردگی ف است.
مطالعات قبلی حکایت از حضور ماکروفاژ ها ،بافت ها، و رگ های جدید در حوالی ایمپلنت های شکست خورده دارند.
حضور ذرات فی نیز در این ماکروفاژ ها و بافت ها، جلوی عملکرد مناسب سلول های استخوانی را می گیرد. در این مواقع هم تحلیل استخوان رخ می دهد و هم تشکیل استخوان با مشکل مواجه می شود.
در این پژوهش ذرات فی در ماکروفاژها دیده شدند که نشان دهنده ی وجود فرآیند خوردگی هستند، این اتفاق جوش خوردن ایمپلنت و استخوان را مختل می کند.
اختلال در جوش خوردن باعث عدم پایداری و جابجایی ایمپلنت می شود، حضور ماکروفاژها بخاطر محصولات حاصل از خوردگی است که باعث واکنش با حساسیت بالا می شوند، این واکنش باعث ترشح cytokine می شود که در نهایت ماکروفاژها حضور پیدا می کنند.
موضوعی که کاملا مشهود است، ماکروفاژها در نزدیکی سطح ف بسیار فراوان هستند.
این موضوع یعنی غلظت یون های فی متناسب با فاصله ی آن از سطح ف است، حضور ماکروفاژها احتمالا علت شکست ایمپلنت دندان است، فرآیند هایی که توضیح داده شدند کاملا مشخص نبودند اما دخالت ماکروفاژها را نشان دادند.
در آینده نیازمند مطالعات گسترده ای برای یافتن ارتباط دقیق بین شکست ایمپلنت و حضور ماکروفاژها در بافت های نرم هستیم
هنگامی که دندانی که دیگر غیر قابل استفاده است را می کشند استخوان های اطراف آن دندان دچاره آسیب می شود و تحلیل استخوان را در آن ناحیه داریم و هنگامی که که مجدد می خواهیم در آن قسمت کاشت دندان انجام دهیم ابتدا باید پیوند استخوان صورت گیرد. حال می خواهیم بررسی کنیم قبل از کاشت ایمپلنت پیوند استخوان همراه با غشا کلاژنی انجام شود چه مزایایی دارد
بیماری های مربوط به لثه و استخوان های فک ، التهابات ناشی از با کتری ها و همچنین آسیب های مکانیکی معمولا قبل از کشیدن دندان باعث تحلیل استخوان می شوند. آسیب حاصل از کشیدن نیز به تحلیل بیشتر کمک می کند، پس از کشیدن دندان لبه ی مرزی استخوان دچار تغییر شکل می شود، که برای کاشت ایمپلنت دندان مناسب نیست و کار را سخت می کند. بیشترین میزان تحلیل در سه ماهه اول اتفاق می افتد، اگرچه تغییرات تا یک سال همچنان ادامه دارند، چنین مواردی معمولا از پیوند استخوان استفاده می کنند تا شرایط برای کاشت ایمپلنت فراهم شود.
پیوند ناحیه ای که دندان کشیده شده ( سوکت) از استخوان برای کاشت ایمپلنت محافظت می کند. پس از پیوند استخوان با غشا پلیمری گلایکویید و لاکتید، دیگر تحلیل در این ناحیه وجود ندارد.
این غشاهای پلیمری به جوش خوردن بافت، انعطاف پذیری سلول ، حفظ فضا ، زیست سازگاری و جابجایی مایعات کمک می کند.
اما چنانچه این غشاها در نزدیکی عصب های مغزی یا نزدیک برش ها قرار گیرند باعث عوارض می شوند، به همین خاطر چگونگی قرارگیری این غشاهای کلاژنی مهم است، و در نتیجه در درمان تاثیر گذار است.
در این پژوهش به بررسی بیمار ۲۴ ساله پرداخته ایم که در ناحیه عقبی سمت راست فک پایین احساس درد داشت. درد او متوسط، تناوبی و معمولا هنگام جویدن بود. در معاینات مشکل بهداشتی و لثه ای وجود نداشت، با بررسی های دقیق تر متوجه می شویم که دندان فک پایین سمت راست نسبت به سطح اکلوزال (جونده)، دچار چرخش شده است.
تصاویر رادیولوژیکی برای ارزیابی شرایط استخوان و شکل آن تهیه شدند. تصاویر نشان دادند که این ناحیه دچار تحلیل استخوان است و دندان های مجاور مشکلی ندارند. همچنین التهابات موضعی نیز در اطراف آن وجود داشت.
فرآیند جراحی تحت بی حسی موضعی انجام شد و دندان مد نظر کشیده شد، سپس جای دندان خالی با پیوند استخوان پر شد، فرآیند تراکم پیوند استخوان را انجام ندادیم زیرا این کار باعث جلوگیری از تشکیل عروق و سلول های بنیادی می شود. سپس محل پیوند را با غشا کلاژنی پوشاندیم تا ماده پیوند استخوان در تماس مستقیم نباشد و غشا را به بافت نرم بخیه زدیم.
بیمار قرار شد با دندان های بخش سمت راستی چیزی نجود، و بهداشت دهان را حتما رعایت کند، پس از یک هفته بخیه ها کشیده شد و پس از سه هفته و ۱۲ هفته معاینات انجام شد.
غشا کلاژنی بعد از یک هفته کاملا سالم بود و هیچ گونه علائم عفونت وجود نداشت . فرآیند ترمیم پس از کاشت ایمپلنت کاملا عادی بود و بافت های نرم پس از ۱۲ هفته بسته شدند.
پس استفاده از پیوند استخوان و غشا به منظور کاهش یا حذف تحلیل استخوان بعد از کشیدن دندان انجام شد.
این کار آسیب به بافت اطراف را پس از کشیدن دندان کاهش می دهد.
ناحیه ای که خونریزی دارد با ماده پیوند دهنده پر می شود.
غشا کلاژنی جذب می شود و به عنوان بستری برای رشد بافت ها عمل می کند.
غشا کلاژنی به شکل هدفمند کاملا نزدیک برش قرار داده شد تا باعث افزایش فشار در آن ناحیه شود . اولین نگرانی این است که دچار عفونت شود و از بین برود، که این موضوع باعث کاهش موفقیت می شود. جلوگیری از عفونت ها در فرآیند ترمیم با ضد میکروب ها انجام می شود، بسیاری از مطالعات نشان داده اند که برای رسیدن به نتیجه مطلوب نیاز به استفاده پوشش با موانع جذبی نیست، اگر کنترل عفونت خیلی دقیق انجام شود، غشا کلاژنی مانع عایق بودن جراحی دندان نیست.
درباره این سایت